Rubrika: Uši pišu

Vladimir & Kalafat :

Riva Degli Schiavoni

PDV Records, 2018

Tradicija na divnoj granici eksperimentalnog

Autor: Borko Stefanović

Naslovna strana albuma ”Riva Degli Schiavoni”

Ukoliko ste ljubitelj drugačijeg zvuka i muzičkog izraza, koji odstupa od trendova sa kakvima se svakodnevno susrećemo, Riva Degli Schiavoni sastava Vladimir & Kalafat je upravo ono što vam je potrebno.

Kalafat je nastao u Mostaru, i čine ga muzičari iz Bosne i Hercegovine, Hrvatske, Italije i Izraela. Utemeljivač benda Vladimir Mićković, koji potpisuje vokale i aranžmane, publici je poznat i po radu u bendovima Mostar Sevdah Reunion i Arkul.

Bend dalje čine: basista Marko Jakovljević, sa čijim radom smo takođe upoznati kroz Mostar Sevdah Reunion, gitarista Dino Šukalo, koji je pored Kalafata sarađivao i sa bendovima Halka, Zoster, kao i sa Dinom Merlinom, pijanista Gabrijel Prusina, Jadranko Kereković, poznat i kao Dubolik, koji pored programiranja bubnja i orgulja, ujedno potpisuje i mastering uz Igora Ivankovića, tu su i klarinetista Meho Radoović, gitarista Boško Jović, trubač Ivan Sušac, gitarista Uri Berman, maestralna Marina Toshich (ud) i pevači Nermin Alukić Čerkez, Alessandro Masi, Emilio Trotta i Klapa Priženca.

Sama reč kalafat potiče iz italijanskog jezika i koristi se za majstora brodara, dok je album nazvan po promenadi u Veneciji Riva Degli Schiavoni, imenovanoj po Slovenima hrvatskog primorja (Schiavoni), koji su se tu sidrili i ujedno bili najcenjeniji kalafati.

Vladimir & Kalafat su tradicionalnu dalmatinsku muziku izveli na pučinu Jadranskog mora i poveli je na proputovanje Mediteranom. Ali, to nije sve. Sedam pesama, ukorenjenih u tradicionalnoj muzici sadrže jedinstvene, pomalo avangardne elemente, koji ovaj album čine unikatnim i vode na granicu eksperimentalnog.

Album otvara pesma „Da bi udrile sve fortuneˮ, koja počinje snažnim i dramatičnim uvodom na orguljama, uz sjajan glas Vladimira Mićkovića, posle kog usleđuju udaraljke, dok glas postaje zrak svetla u ovoj, donekle, mračnoj numeri. Potom, nošen istim vetrom avangarde, album se upućuje put Orijenta pesmom „Svilen sarafanˮ. Zatim slede tri pesme, čiji je autor Ljubo Stipišić Delmata, najpre „Zlata jemaš, dare primašˮ, koja sadrži možda najveću fuziju mediteranske muzike na albumu. Potom je, između Stipišićevih „Prosti meni, viloˮ i „Na posteji mojonˮ, smeštena numera „Tija bi te zaboravit/Monastery Sessionˮ koja, kako i samo ime pesme otkriva, zalazi u sferu duhovne muzike, ali ritam i udaraljke dodaju bliskoistočni začin, pa se u samoj pesmi susreću muzički elementi istoka i zapada. Za kraj, da se priča zaokruži, tu je instrumental tradicionala „Zaspalo je siročeˮ.

Teško da ćete neke od ovih pesama moći da čujete na radiju, ali, ako ste muzički sladokusac, Riva Degli Schiavoni će za vas biti prava poslastica.